Seveni kadar sevmeyeni de çoktur Ankaragücü’nün. Özellikle 12 Eylül darbesi döneminde özel bir yönetmelik hazırlatılarak Kenan Evren tarafından 1.lige çıkarılması Ankaragücü'nün o dönemden beri birçok kişinin antipatisini bu kulüp üstünde yoğunlaştırdı.
Ama sevelim, sevmeyelim, yüzbinlerce taraftarı ve yüzyıllık tarihi ile Türk futbolunun önemli değerlerinden birisi bu takım.
Ankaragücü’nün ismi bu yıl önce Darius Vassell transferiyle gündeme taşındı. Şimdi ise gündemin ilk madelerinden biri. Bunun başaktörleri ise Melih Gökçek ve oğlu Ahmet Gökçek.
Elbetteki bir kentte görev yapan tüm makam sahipleri ve kentte yaşayan herkes bu kulübe destek vermeli ve sahip çıkmalıdır yeri geldiğinde. Fakat desteklemek ve sahip çıkmak başkadır, sahip olmaya çalışmak başkadır. İşte Gökçek’ler olayın “sahip olmaya çalışmak” tarafında bulunuyorlar. Kamuoyunda oluşan tepkinin ana nedeni de bu.
Bir kulüp siyasetin, ticaretin veya kişi hakimiyetlerinin dışında tutulabilmeli. Gökçek’ler ise her türlü yolu deneyerek kulübü ele geçireceklerin sinyallerini veriyorlar. Hatta ne yazık ki, tribünler bile şimdiden bağırmaya başladı “Bu taraftar seninle gurur duyuyor” diye. Bir de başarılar gelince omuzlarda gezeceğine hiç şüphe yok Gökçek’lerin. Halkın paralarını Ankaraspor’a harcayan Gökçek’lerin.
Melih Gökçek de tabii ki her zamanki uslübuyla esip gürlemiş, medyaya, federasyona. Ankaragücü’nden korkuyorsunuz, şampiyon olmamızı engellemeyeceksiniz demiş. Sert açıklamalarında ama bir doğru taraf da var Gökçek'in, Gökçek, “Gençlerbirliği-Hacettepe ilişkisine bakın. Turgay Kalemci, G.Birliği yöneticisiydi. İki kulüp aynı yerde yatıp kalkıyor. Sen Federasyon olarak neden müdahale etmedin. Kayserispor ile Kayseri Erciyes aynı ligdeydi. Şaibe o zaman yok muydu? Bir gecede adı değişti. Federasyon'un kılı kıpırdamadı” diyor.
Evet, eğer o günler, mesela Kayseri Erciyesspor skandalı yaşanırken, karşı bazı adımlar atılsa, bugün Ankaragücü’ndeki bu skandalları yaşamayacak, futbolun yüzü bu derece kirlenmeyecekti yine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder